Hij schreef een klein gedichtje
het had niet veel om handen.
Maar het had iets van een lichtje,
dat in het donker brandde.
Mirjam Willemsen was voor velen een lichtje dat in het donker brandde. Als huisarts die zelf ongeneeslijk ziek was, zette ze zich met passie en bevlogenheid in om goede palliatieve zorg onder de aandacht te brengen bij haar collega’s. Hoe ze er in haar eigen praktijk mee omging, beschreef ze met veel respect en betrokkenheid voor haar patiënten in haar boek ‘Het laatst hoofdstuk’. Gisteren bereikte ons het droevige bericht dat het laatste hoofdstuk van Mirjam zelf nu is afgelopen.
Jarenlang zette ze zich in als bestuurslid van ons Toon Hermans Huis. Met haar kennis en inzicht, als professional én als ervaringsdeskundige, had ze altijd een verhelderende inbreng in de inhoudelijke ontwikkelingen binnen ons huis. Daar zijn we haar dankbaar voor en dat zullen we missen. Maar meer nog zullen we haar missen om haar warme persoonlijkheid, haar relativerende humor en positieve kijk op het leven.
In ons huis branden dagelijks vele kaarsjes. Vanaf vandaag zal er een extra kaarsje branden. In gedachten zijn we bij haar man en kinderen.
