Vijf jaar geleden kwam Iris voor het eerst in contact met Toon Hermans Huis Parkstad: “Ik had net de behandeling achter de rug tegen oorspeekselklierkanker. Hoewel tekenen en schilderen mij altijd hadden geholpen kwam er op dat moment niets uit mijn handen. Ik zat vast. Via de creatieve therapiegroep van Toon Hermans Huis Parkstad kwam ik weer terug bij mijn creatieve zelf.” Na een expositie van haar werk in Toon Hermans Huis Parkstad, ging Iris de workshop Mixed Media geven.
Van gast naar vrijwilliger
“Nadat de vraag vanuit Toon Hermans Huis Parkstad kwam, heb ik goed nagedacht of ik deze workshops wilde geven. Ik had tenslotte mijn eigen verwerkingsproces pas net achter de rug. Onze dochter was herstellende van kanker en mijn vader was net overleden aan kanker. Ik vroeg mij af hoe ik zou reageren op de verhalen van de gasten. Maar ik wist ook hoe fijn het is om even helemaal te kunnen ‘verdwijnen ‘ in het bezig zijn met verf, papier. Creatief bezig zijn kan uitnodigen tot praten.”
Workshop Mixed Media: werken met materialen kan helend zijn
“Ik vond het heel bijzonder toen de deelnemers na afloop van de eerste keer Mixed Media zo blij en ontspannen naar huis gingen. Tijdens het bezig zijn ontstaan er zulke open, eerlijke en bijzondere gesprekken.” Samen met andere vrijwilligers zet Iris zich nu dus in voor de gasten van Toon Hermans Huis Parkstad. Één keer per maand biedt ze de workshop Mixed Media aan. Deze workshop is heel toegankelijk en je hoeft geen tekentalent te hebben om deel te nemen. Foto’s, knipsels, teksten vormen samen met verf en nog veel meer materiaal een geheel op doek: “Ik vind het fijn om andere mensen te laten ervaren en ontdekken hoe creatief bezig zijn, jezelf uiten met behulp van materialen of zelfs ‘verdwijnen’ in materiaal helpend en helend kan zijn.”
Wat is volgens Iris de grootste meerwaarde van Toon Hermans Huis Parkstad?
“Het is een plek waar je gewoon naar binnen kunt lopen, waar je een luisterend oor vindt, zonder dat men direct met goedbedoelde tips of oplossing komt. Loop naar binnen en drink een kop koffie. Je hoeft niet te praten, je mag ook zwijgen. Iedereen moet hierin zijn eigen weg gaan maar het hoeft niet helemaal alleen, het kan ook even samen. Je mag jezelf zijn en op je eigen manier jouw ziekte of de ziekte van iemand in jouw omgeving verwerken.”
